Categorie: Subjectiefjes

Als kind was ik heel erg gevoelig voor triggers. Niet dat iemand dat woord toen al gebruikte, maar dat terzijde. ‘Hooggevoelig’ zei mijn moeder. Dat kan wel zo zijn, dacht ik, maar ik wil die films gewoon kunnen zien. Ik wil de krant gewoon kunnen openslaan. Ik wil het nieuws kunnen kijken. Dus begon ik mezelf langzaamaan met die triggers te confronteren. Eerst met mijn ogen dicht, toen met één oog open, daarna volledig gefocust. Ik merkte dat de heftigheid afnam en dat ik het aankon. Als je sommige mensen op Instagram moet geloven is de wereld er eentje vol

In deze serie vraag ik jullie om een onderwerp. Over één van de ingestuurde onderwerpen schrijf ik dan een kort stukje. Het onderwerp, oftewel het subject, bekeken vanuit mijn perspectief. Een ‘subjectiefje’ dus. Het onderwerp van vandaag is: ‘Zegt het werk dat iemand doet ook altijd iets over zijn/haar persoonlijkheid?’ Misschien heeft iedereen wel een gat in zijn persoonlijkheid. Een pijnlijke leegte, die zich uit in onverdraagzaamheid, eenzaamheid, obsessie, rusteloosheid, ambitie. Alles om er maar ‘iets’ in te gooien. De liefde van je kind of je geliefde, maatschappelijk aanzien, het mooiste huis, de nieuwste gadgets, of de beste of meest